با نام سیده عذرا موسوی پیش‌تر در جشن تولد شش سالگی بانوی‌فرهنگ آشنا شده‌ بودم.
جشنی که همراه شد با رونمایی از کتاب “فصل توت‌های سفید” از همین نویسنده. تعریف قلمش را زیاد شنیده بودم و وقتی فرد فرهیخته‌ای همچون آقای علی‌اصغر عزتی‌پاک چند‌کلامی در باب کتابش سخن راند، برآن شدم تا بیشتر به بررسی آثار این نویسنده بپردازم. و این شد انگیزه‌ای برای به‌دست‌گرفتن کتاب “جشن باغ صدری.”

“جشن باغ صدری”، مجموعه‌ای است از چندین داستان کوتاه در مورد اوضاع و احوال زمانه‌ پهلوی در ایران. سیده عذرا موسوی در این کتاب بلندگو دست نمی‌گیرد تا فهوای کلام خود را جار بزند؛ بلکه او فقط و فقط برای مخاطب داستان تعریف می‌کند و اجازه می‌دهد مخاطب داستان‌های کوتاه کتاب را همچون یک آبنبات عسلی شیرین به آرامی بمکد تا خودش به شهد میانی برسد و شیرینی قصه برجانش بنشیند.

شخصیت‌پردازی در داستان‌ها کاملا زنده بوده و نویسنده هیچکدام از شخصیت‌ها را قضاوت نمی کند و با تعریف بدون سوگیری داستان این کار را برعهده خود مخاطب می‌گذارد. نثر کتاب کاملا قابل فهم بوده؛ به‌طوریکه مخاطب چه عام باشد و چه خاص، با داستان‌ها ارتباط می‌گیرد و مفهوم را دریافت می‌کند.

مخاطب با خواندن کتاب متوجه رگه‌هایی از واقعیت در داستان‌ها می‌شوید که معلوم می کند نویسنده پژوهش داشته. برای مثال در داستان آخر که حوادث در شهر یزد اتفاق می‌افتد، نویسنده به زیبایی به بافت شهری و سنتی، آداب و رسوم مردم، مسائل جغرافیایی و حوادث سیاسی آن برهه‌ی تاریخی پرداخته است.

کتاب “جشن باغ صدری” در ۷۴ صفحه و سال ۱۳۹۶ توسط انتشارات شهرستان ادب چاپ و روانه بازار نشر شده است.
خواندن این کتاب را به کسانی که تمایل دارند در مورد حافظه تاریخی کشور ایران بیشتر بدانند و همینطور علاقه‌مندان داستان کوتاه توصیه می‌کنم.

تهیه و تنظیم: فاطمه پرورش‌زاده