چریک پیر، شیر صحرا، پدر کردستان. این‌ها از جمله القابی‌ست که به شهید سرلشکر حسن آبشناسان داده شد‌.

“چریک پیر” به قلم مژگان حضرتیان فام براساس زندگی شهید سرلشکر حسن آبشناسان نوشته شده است؛ فرمانده لشکر ۲۳ نیروهای مخصوص (نوهد) ارتش. یک فرمانده بی‌ادعا و ساده.

دارم فکر می‌کنم از کدام بخش زندگی این شهید بگویم تا شهید و کتاب را بهتر معرفی کنم. آن‌قدر صحنه‌های ناب در زندگی او وجود دارد که انتخاب یک سکانس از آن برای یک معرفی ساده بسیار سخت است. و البته قلم توانمند نویسنده برای به تصویر کشیدن این صحنه‌ها بی‌تاثیر نبوده است.

یک انسان وارسته و ورزیده؛ هم در مسائل جسمانی و هم اخلاقی و عرفانی. فردی که افسر زمان شاه بود اما جنسش با خیلی از ارتشی‌های آن دوران متفاوت بود. هر افتخار و مهارت نظامی که فکرش را بکنید کسب کرده بود. بعد از پیروزی انقلاب، مثل خیلی از فرماندهان ارتش بازداشت شد اما خیلی زود به پاکی او پی بردند و با احترام آزادش کردند. فرماندهی که از هر نوع کار کردن در پادگان همچون یک سرباز، ابایی نداشت.

مدت کوتاهی از پیروزی انقلاب نگذشته بود که اوضاع کردستان به‌هم ریخت و او به عنوان یکی از نیروهای زبده ارتش وارد این خطه شد. با اینکه ۱۸ سال از شهید محمد بروجردی بزرگ‌تر بود، رفاقتی مثال‌زدنی با او داشت و البته با شهید محمود کاوه. پیروزی‌های او نیز در کردستان ادامه داشت، چه قبل از هشت سال جنگ تحمیلی و چه بعد از آن.

گروه‌ جنگ‌های نامنظم را در ارتش و سپاه راه‌اندازی کرد. برای سپاهیان و بسیجیان قابل باور نبود که یک فرمانده ارتش وقتی قرار است یک جایی را محل اسکان قرار دهد، اولین نکته‌ای را که در نظر می‌گیرد و برپا می‌کند نمازخانه باشد. تهجد و شب‌زنده‌داری و تواضع و فروتنی در برخورد با زیردستان سبب شد که هر روز علاقه افراد مختلف نسبت به او بیشتر شود.

او همواره به یک اصل پایبند بود: کم بخور، کم بخواب و کم حرف بزن.

از جمله نکات جالبی که می‌توان از زندگی نظامی شهید آبشناسان اشاره کرد، نامه او به صدام بود: “اگر جناب صدام حسین ژنرال است و فنون نظامی را خوب می‌داند و البته که باید نظریه پرداز جنگی باشد، پس به‌راحتی می‌تواند در دشت عباس با من و دوستان جنگاورم ملاقات کند و با هر شیوه‌ای که می‌پسندد بجنگد، نه اینکه با بمب‌افکن‌های اهدایی شوروی به محله‌های مسکونی و بی‌دفاع را بمباران کند و مردم را به خاک و خون بکشد.”

در بخش دیگری از این کتاب آمده است: “صدام در جواب نامه حسن، ژنرال قادر عبدالحمید را با گروه ویژه به دشت عباس فرستاد تا عبدالحمید مثلاً به حسن یک جنگ تخصصی را نشان دهد. همان عبدالحمیدی که او را با گروهش در مسابقه کوهنوردی ارتش‌های منتخب جهان دیده بود. همان‌جا که در مقابل چشمان متعجب و پر از احساسات او، تیم حسن آبشناسان یعنی ایران عزیز اول شد و عراقی‌ها با تیم قادر عبدالحمید به مقام هفتم دست پیدا کردند.”

شهید آبشناسان این بار نیز در میدان واقعی جنگ عبدالحمید و نیروهایش را شکست داد و عبدالحمید را به اسارت گرفت؛ هرچند او در هنگام اسارت تصمیم به فرار گرفت و در هنگام فرار کشته شد و فرماندهان نتوانستند از اطلاعات ارزشمند او استفاده کنند.

حضرتیان فام نویسنده کتاب، توانست با کمک مستندات زندگی شهید آبشناسان و قلمی بدون پیچیدگی و اضافات، کتابی شسته و رفته‌ای را خلق کند تا ابعاد مختلف زندگی این شهید را به مخاطب نشان دهد.

کتاب چریک پیر توسط انتشارات سوره سبز در ۱۲۰ صفحه به زیور طبع آراسته شد و تاکنون ۲۲۰۰۰ هزار نسخه از آن به چاپ رسیده است.