شخصیت‌پردازی
چهارشنبه قبل کمی درباره گونه زبانی شخصیت صحبت کردیم. یکی از موارد مهم دیگری که برای شخصیت پردازی به آن احتیاج دارید،شناخت لوازم مرتبط با شخصیت است. مثلا اگر شخصیت داستان یک تعمیرکار ماشین است باید بدانید این آدم‌ها اغلب در جیب خود چه دارند. لوازم دم دست آنهاچیست. شاید در نگاه کلی بگویید خب ابزار تعمیر ماشین. این‌گونه نمی‌توانید کلیشه‌ها را بشکنید و شخصیت را خلق کنید بلکه پس‌مانده داستان‌ها و فیلم‌های دیگران را به خورد مخاطب می‌دهید.
باید دقیق بدانید ابزار دم دست او چیست. یا اگر شخصیت داستان شما آخوند است به لوازمی بیش از عبا و قبا و نعلین احتیاج دارید. باید بیشتر این صنف را بشناسید. چوبک در داستان پیرهن زرشکی ماجرای دو مرده شور را تعریف می‌کند که به لباس مرده‌ای نظر دارند. وقتی کت او را در می‌آورند چوبک فهرست محتویات جیب مرده را می‌گوید: یک ده شاهی مسی،یک تکمه صدف، سه تکه کرپ موس رنگ و وارنگ که به هم سنجاق شده‌بودند و چند دانه تخمه کدو و یک موچین یک تکمه قابلمه در جیب دیگرش مقداری کرک مخلوط با شکر و توتون، چیزهای آرد مانند و یک منجوق
او هیچ درباره کار مرده نمی‌گوید اما ما به راحتی می‌توانیم بفهمیم او اهل خیاطی بوده به خودش می‌رسیده. او شخصیت مرده را با محتویات توی جیبش به ما می‌شناساند. پس بسیار مهم است که شما لوازم مرتبط با شخصیت را بشناسید.
تمرین:
شخصیت داستانتان را همراه با لوازمش نام ببرید تا دوستانتان در کامنت حدس بزنند از کدام صنف است یا دارای چه ویژگیی است.
(به قلم: معصومه امیرزاده)
دیدگاهتان را بنویسید