گزارش جلسهٔ دوم کارگاه کهن‌الگوهای زن در شاهنامه
در شاهنامه بر خلاف جامعه‌ی امروز، قدرت زن در مستوره بودن اوست
دکتر حسین شهرستانی، مدیر گروه حکمت هنر پژوهشکده‌ی فرهنگ و هنر اسلامی، در جلسه‌ی دوم ضمن مرور جلسه‌ی پیشین، با توضیح اینکه: در شاهنامه بر خلاف جامعه‌ی امروز قدرت زن در مستوره بودن اوست و زنان در عین انفعال و مستورگی محل زایش و سرآغاز قدرت بودند، تکمله‌ای برای سخنان پیشین خود گفت.
وی در ادامه‌ی جلسه سراغ دومین و یکی از قدرتمند‌ترین زنان شاهنامه، فرانک رفت و در توصیف او گفت: با اینکه این زن همسر آبتین و مادر منجی جامعه از دست ضحاک است اما عملگرایی، خردمندی، مراقبت‌مداری‌های عاقلانه، مسئولیت‌پذیری خودآگاه، صبر زایا و زمان‌آگاه و وسعت بینش اجتماعی او را به زنی مستقل و متکی به خود تبدیل کرده که از او با نام خودش یاد کنیم نه نقش‌های خانوادگی‌اش.
شهرستانی افزود: از کنش‌های فعال اجتماعی فرانک می‌توان به هنگامه‌ی برچیده شدن بساط ظلم و پیروزی فریدون، پسرش، اشاره کرد که به جای نقل مکان به پایتخت ابتدا غسل کرده و بعد به نیایش پروردگار پرداخته است. سپس به مدت یک هفته پنهانی به نیازمندان شهر کمک کرد تا دیگر نیازمندی وجود نداشته باشد و بعد از آن ولیمه‌ای برای بزرگان برگزار کرد.
مدیر گروه حکمت هنر پژوهشکده‌ی فرهنگ و هنر اسلامی تصریح کرد: از دیگر ویژگی‌های فرانک می‌توان به عشق عاقلانه‌ی او اشاره کرد که بعد از بیوه شدن، شرایط را با انعطاف مدبرانه‌ای مدیریت کرد و با صبوری سه سال دوری از فرزند و سپردن او به نگهبان مرغزار و گاو برمایه را تحمل کرد.
شهرستانی این ویژگی فرانک را به مادر حضرت موسی تشبیه کرده و گفت: خداوند در قرآن می‌فرمایند: “ما به قلب او امان و آرامش دادیم تا تحمل رنج کند.”
(به قلم الهه واحدی)
دیدگاهتان را بنویسید