“جایی آن‌طرف پرچین” دومین کار #نیلوفر_مالک با محوریت انقلاب است. روایتی است نوجوانانه از روزهای قبل از انقلاب. روایت استعمار و چپاول، روایت نابرابری‌ها و زورگویی‌ها.

مکان داستان در منطقه نفت‌سفید جایی میان اهواز، مسجدسلیمان و هَفتکِل می‌گذرد.

در نفت‌سفید شهرکی است که افسران ارتش در خانه هایی ویلایی که با شهر فاصله دارد با خانواده‌هایشان در آن زندگی می‌کنند. هر کدام از افسران گماشته‌ای (سرباز) دارند که مراقب خانه است.

راوی داستان دختری است ده ساله به نام بیتا که به‌همراه برادرش بهرام و مادرش، در خانه دایی‌شان زندگی می‌کنند.
در مقابلِ بهرام و بیتا دو برادر و خواهر دیگر به نام‌های شهاب و ستاره قرار دارند که فرزند یک سرهنگ هستند. شهاب همواره تلاش می کند از موقعیت پدر خود سوء استفاده کند و حرف خود را با زور به کرسی بنشاند‌.

دایی بیتا گماشته‌ای دارد به نام عطا که چندین بار بیتا و بهرام را از دست زورگویی‌های شهاب نجات داد. این مسئله باعث شد آن‌ها ارتباط خوبی با هم داشته باشند.

عنوان خوب کتاب قلابی است برای مخاطب تا بخواهد بیشتر در مورد “آن طرف پرچین” بداند. در واقع نویسنده از مخاطب خود می‌خواهد تا پا را از فضای پیرامون خود بیرون گذاشته و با واقعیت‌های ندیده و نشنیده آشنا شود.

در اولین صفحه از داستان با صحنه‌ی دعوای دو همکلاسی مواجه می‌شویم. نویسنده این صحنه را طوری به صفحات بعد گره می‌زند که خواننده مجبور می‌شود ادامه داستان را دنبال کند.

استفاده از لغات ساده، پرداخت صحنه‌های قابل باور و بیان غیرمستقیم نقش خانواده و محیط در تربیت کودک و نوجوان از جمله ویژگی‌های کتاب است

این کتاب در ۷۲ صفحه توسط مهرک (بخش کودک و نوجوان سوره مهر) در سال ۹۹ منتشر شده است.

کسب رتبه دوم جشنواره انقلاب در دوره دهم و تقدیر شده در دومین جشنواره شهید اندرزگو از افتخارات این کتاب به‌شمار می‌رود.

بخشی از کتاب:
عطا یک بار برایمان تعریف کرد: “اینجا تنها جای ایرانه که نفت سفید داره نفت سفید را همین جوری هم می‌شه تو چراغ ریخت و استفاده کرد. تا چند سال پیش مردم می‌رفتن سرِ چشمه و کاسه کاسه نفت بر می‌داشتن و توی چراغ‌هاشون می‌ریختن.” بعد هم مفصل برایمان تعریف کرد که: “این خونه‌ها هم قبلاً مال کارکنای شرکت نفت انگلیس بوده. یعنی خودشون اینجا رو ساختن تا راحت‌تر زندگی کنن. موتور برق قوی آوردن و این‌جا رو سیم‌کشی کردن. لوله‌کشی کردن و آب گرم و سرد رو از هم جدا کردن. استخر و حمام درست کردن و خیلی کارای دیگه.” بعد گفت: “هرجا نقت باشه انگلیسی‌ها هم همونجان!”

(به قلم رضا شعبانی)