آرزوی سارا عرفانی در جشن ۶ سالگی بانوی فرهنگ:
اینجا، خانه امن و دوست داشتنی بانوان نویسنده باشد
سارا عرفانی، دبیرکانون ادبی بانوی فرهنگ، در مراسم جشن ۶ سالگی بانوی فرهنگ که در تماشاخانه مهرحوزه هنری برگزار شد با خوشامدگویی به حاضران گفت: هر سال برای این روز که اجتماع سالانه بانوی فرهنگی هاست لحظه شماری می کنیم، امروز که بحمدلله بانوی فرهنگ کمی از آب و گل درآمده تصمیم گرفتم با شما در این جمع خودمانی و دوستانه بانوی فرهنگ کمی صریح و صمیمانه صحبت کنم.
به گزارش روابط عمومی حوزه هنری؛ دبیرکانون ادبی بانوی فرهنگ در این مراسم گفت: روزی که ۶سال پیش نهال بانوی فرهنگ را غرس کردیم اصلا فکرش را هم نمی کردیم که در این مدت زمان این همه فراز و نشیب بر بانو بگذرد. ما یوسف وار به سمت درهای بسته دویدیم… واقعا آن روز اصلا تصور این همه اتفاق و پیشرفت را نداشتیم. آن روز فکر نمی کردیم از دل بانو سفرنامه پیشرفت در بیاید، یا این همه کلاس آموزشی گذاشته بشود یا این تعداد طرح رمان در بیاید و منتوری بشود و کلی کار کوچک و بزرگ دیگر. بله برای بانوی فرهنگ، آرزوهای بزرگی داشتیم، ولی چگونگی فرآیندش را نمی دانستیم ولی به لطف خدا و حمایت و همراهی دوستان، امروز بانو به نقطه متفاوتی از قبل رسیده است.
عرفانی افزود: نمیخواهم ادعا کنم بانوی فرهنگ به نقطه اوج خودش رسیده است، هرگز. هنوز تا نقطه اوج فاصله زیادی داریم ، ولی به گمان من که از ابتدا مسیر بانو را نظاره گر بوده ام، جوانه های رشد و امید شکوفه زده است و نوید رسیدن بهار دل انگیز بانوی فرهنگ را به زودی میدهد.
وی ادامه داد: دوستان عزیزما اکنون که در این اسفند ماه، چشم انتظار رسیدن بهار بانوی فرهنگ هستیم می خواهم با صراحت و صداقت تمام و نه به عنوان تعارف ، یک بار برای همیشه بگویم که بانوی فرهنگ متعلق به سارا عرفانی نبوده و نیست.
عرفانی افزود: من همچنانکه چندی قبل در یکی از پستهایم نوشتم، صرفا خود را مادر بی چشمداشت و توقع بانو میدانم. از ابتدای شکل گیری بانوی فرهنگ، خیلی از دوستان در پیدایش و تکوین آن نقش داشته اند، برخی به هر دلیل ، نسبت و فاصله شان کمتر شده و برخی بیشتر.
دبیرکانون ادبی بانوی فرهنگ در ادامه گفت: مایلم از همه دوستانم در این سالها نام ببرم که اگر نبود همراهی و همرایی شان، امروز بانو در این نقطه نایستاده بود، دوستان عزیزم خانم ها: وجیهه سامانی، زینب عرفانیان، آمنه اسماعیلی، نیلوفر مالک، فرشته امیری، معصومه امیرزاده، سمیه عالمی، فائضه غفار حدادی، مریم راهی، فاطمه سلیمانی، عذرا موسوی، فاطمه و مرضیه نفری، سمانه خاکبازان، مستانه درویش زاده، عطیه توتونچیان، عطیه حسینی و جناب آقای عبدالمطهر محمدخانی قدردانی کنم.
وی افزود: آنچه مهم است این است که بانوی فرهنگ به لطف خدا و همراهی شما، روز به روز بالنده تر شده است و من معتقدم اگر همه ما دست به دست هم بدهیم و خود را اهل خانواده بانوی فرهنگ بدانیم این بالندگی بیشتر و بیشتر هم میشود.
عرفانی با بیان اینکه ما امروز برای بانوی فرهنگ آرزوهای بزرگتری از دیروز داریم، گفت: مایلیم تا بانوی فرهنگ بتواند در همافزایی اندیشههای زنان نویسنده، نقش ایفا کند. آرزو داریم تا بانوی فرهنگ بتواند باشگاهی برای رشد پلکانی زنانهنویسها و زنان نویسنده باشد. دوست داریم تا بانوی فرهنگ مجموعهای برای استعدادیابی و پرورش نوقلمها باشد. آرزومندیم تا در بانوی فرهنگ امکان آن باشد که گسترهی وسیعی از سبکها و ژانرها بگنجد.
عرفانی افزود: به ظرفیتهای شهرستانها و نویسندگان بیرون از تهران توجه کند و در یک کلام، خانه امن و دوست داشتنی ای برای بانوان نویسنده باشد و به جای آنکه یک مجموعه خشک و بی روح باشد یک خانواده دوست داشتنی باشد.
وی ادامه داد: ما رشد و پیشرفت و بالندگی بانو را در همین سال ها دیده ایم و به درستی مسیری که آمده ایم مطمئن تر شده ایم، البته طبعا هر مسیری پر از اشکال و خطاست و کدام یک از ما از خطا بری هستیم!؟
عرفانی در پایان گفت: اکنون و در طلیعه دوران جدید بانوی فرهنگ که همراه با پشتیانی گرم مدیریت حوزه هنری انقلاب اسلامی نیز همراه شده است به باور ما، بانو نیازمند دمیده شدن خون تازه ای در رگ های خویش است. لذا تصمیم به شکل گیری شورای اندیشه ورزی داریم که انشاءالله از این به بعد، تصمیمات بانو و اتفاقاتش با پشتوانه بیشتری از خرد جمعی و نظرات تخصصی انجام شود.
غمت مباد که دنیا ز هم جدا نکند
رفیق های در آغوش هم گریسته را
دیدگاهتان را بنویسید